Artysta wszechstronny i konsekwentny, człowiek – niemieszczący się w stereotypie wielkiego twórcy, z trudem dający się postawić na cokołach, pełen paradoksów, może dlatego tak współczesny:
• indywidualista przekonany, że zrównująca wszystkich demokracja to naturalny i sprawiedliwy kres kultury opartej na indywiduum;
• demokrata zafascynowany silnymi przywódcami, tyranami;
• niestrudzony obrońca wysokiej sztuki, który zarabiał malowaniem portretów na zamówienie;
• unikatowy dramatopisarz czerpiący garściami z wszelkich gatunków artystycznych, w tym z tych z kręgu kultury popularnej (film, kryminał, romans, farsa itd.);
• pisał powieści, choć nie uważał tego gatunku za dzieło sztuki;
• koneser i znawca muzyki nienawidzący radia ("klan wyjącego psa");
• dbał o kondycję fizyczną (gimnastyka Müllera – "piętnaście minut dla zdrowia") i jednocześnie nie znosił sportu masowego;
• filozof zajmujący się higieną ("Ale jak ktoś mi powie, że nie był w łaźni, a jest w dodatku po czterdziestce, to naprawdę w mordę bym prał niechluja dla jego dobra do krwi") i zdrowiem (picie, palenie, zażywanie narkotyków, hemoroidy, łupież, łojotok, bąble "od ukąszenia przez bąka ślepaka" itd.) współobywateli;
• szanował cudzą własność i jednocześnie spuszczał zakopiańczykom z łańcuchów psy.

Piotr Rudzki

http://www.teatrpolski.wroc.pl